Κυριακή, Ιανουαρίου 23, 2011

Θα φάμε... φωτοβολταϊκά;


                                         Θα φάμε... φωτοβολταϊκά;
Κάποτε, οι κάμποι και οι αγρότες παρήγαγαν το ψωμί της ανθρωπότητας. Στις μέρες μας όμως, όλο και περισσότεροι αγρότες «αφανίζονται» από τους τόπους τους, ενώ οι κάμποι αντί για στάρια καλύπτονται από... φωτοβολταικά ή βιοκαύσιμα.
Καλή η... «πράσινη ενέργεια», όμως οι αυξανόμενες τιμές και οι ελλείψεις τροφίμων μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια σε πολλές χώρες καθόσον το κόστος βασικών διατροφικών αγαθών άγγιξε το υψηλότερο σημείο τα τελευταία δύο χρόνια. Παρόλο που τα αποθέματα είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά, δεδομένης και της μεγάλης καταστροφής σε Πακιστάν και Ρωσία, εντούτοις η ζάχαρη και το ρύζι παραμένουν σε ύψη-ρεκόρ.
Οι τιμές των παγκόσμιων αποθεμάτων σταριού και καλαμποκιού εκτινάχθηκαν κατά 30% μέσα σε λίγες εβδομάδες, ενώ οι τιμές του κρέατος έκαναν ρεκόρ εικοσαετίας. Οι ΗΠΑ έκαναν την πρόβλεψη ότι η παγκόσμια συγκομιδή σταριού θα είναι κατά 30 εκατομμύρια τόνους χαμηλότερη από πέρσι, πτώση της τάξης του 5,5 %. Στο μεταξύ η τιμή της τομάτας στην Αίγυπτο, του σκόρδου στην Κίνα και του ψωμιού στο Πακιστάν πλησιάζουν ύψη ρεκόρ. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από τον Σεπτέμβριο και μετά. Τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχουν σημάδια ότι πορευόμαστε όπως το 2008. Μπορεί οι τιμές να μη φτάσουν τα επίπεδα του 2008, όμως αυτή τη φορά μπορεί να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα για πολύ μεγαλύτερο διάστημα.
Οι κάμποι που κάποτε παρήγαγαν το ψωμί και την τροφή αυτού του κόσμου, σήμερα αρχίζουν να παράγουν τα βιοκαύσιμα ή να «στεγάζουν» φωτοβολταϊκά που -δήθεν- θα μας απεξαρτοποιήσουν από το πετρέλαιο και θα προσφέρουν λύσεις στην ενεργειακή κρίση.
Χαράζει ένας κόσμος που ο κάθε άνθρωπος θα έχει σίγουρα αυτοκίνητο και ηλεκτρονικό υπολογιστή, αλλά όχι... σιτάρι ή καλαμπόκι για να τραφεί.
Τα προϊόντα της γης καταναλίσκονται πλέον ως «καύσιμα» στα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων και των άλλων καθημερινών αναγκών μας σε ενέργεια.
Αυτή η «στροφή» συνεισφέρει στην παγκόσμια αύξηση στις τιμές των τροφίμων και των βασικών διατροφικών αγαθών.
Τα φωτοβολταϊκά δεν είναι τόσο «αθώα» όσο παρουσιάζονται, αν συνεκτιμηθούν και άλλες πλευρές της ζωής των ανθρώπων, της οικονομίας ή της φύσης και της άγριας ζωής...
Για κάθε κιλοβάτ παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από φωτοβολταϊκά, απαιτούνται 15 στρέμματα γης για την τοποθέτησή τους! Τα εδάφη αυτά, αντί να καλλιεργούνται, μετατρέπονται σε αδρανοποιημένες ερήμους από μπετόν, σίδερο και αλουμίνιο.
Ο χρόνος ζωής τους όμως ως κατασκευές, δεν ξεπερνάει τα 20-25 χρόνια ζωής. Και μετά, τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι άχρηστοι τόνοι σκουριασμένου σίδερου και τσιμέντου;
Σε τέτοιους κάμπους βέβαια, ούτε και η πανίδα μπορεί να έχει θέση. Θα είναι μια ακόμα «απώλεια»... προς χάριν της «πράσινης ανάπτυξης»!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΙΛΑΚΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... }, 10);