Οι εταιρίες αεροδιαστημικής και η NASA, έχουν εξερευνήσει πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν τον κρότο που παράγεται, όταν ένα αεροπλάνο σπάει το φράγμα του ήχου, αλλά τα περισσότερα σχέδιά τους είναι παρόμοια: μακριά και λεπτά αεροσκάφη με μυτερές μύτες, σχεδιασμένα ώστε να “μετριάζουν” το πρόβλημα του ήχου.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Tohoku δοκιμάζουν μια τελείως διαφορετική και ταυτόχρονα υπέροχα ρετρο-φουτουριστική ιδέα: ένα υπερηχητικό διπλάνο, που εξαφανίζει τελείως τον κρότο αυτό.
Όταν ένα αεροπλάνο πετάει, σπρώχνει συνεχώς μια σειρά κυμάτων αέρα μπροστά του, με τον ίδιο τρόπο που μια βάρκα, που κινείται μέσα στο νερό, δημιουργεί κύμα στην πλώρη της. Αυτά τα κύματα αέρα, ταξιδεύουν με την ταχύτητα του ήχου και όσο το αεροπλάνο κινείται αργότερα από αυτήν, τα κύματα προλαβαίνουν να φύγουν μακριά από το αεροπλάνο και από τα άλλα κύματα και έτσι οι άνθρωποι στο έδαφος, ακούνε απλά το συνηθισμένο ήχο του αεροπλάνου καθώς περνάει από πάνω τους.
Οι ηχητικές “εκρήξεις” συμβαίνουν όταν ένα αεροσκάφος αρχίσει να κινείται τόσο γρήγορα, που αυτά τα κύματα αέρα (η πίεση στην πραγματικότητα), που παράγει, δεν προλαβαίνουν να φύγουν μακριά από το αεροσκάφος πλέον, με αποτέλεσμα να σωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο, δημιουργώντας ένα μοναδικό κύμα πίεσης ήχου στο εμπρός μέρος του αεροπλάνου, το οποίο είναι τελείως δυσάρεστο, για οποιονδήποτε χτυπήσει στο έδαφος.
Και μετά ακολουθεί ένα δεύτερο χτύπημα από ένα κύμα πίεσης, που ακολουθεί το πρώτο και δημιουργείται από την αρνητική πίεση στο πίσω μέρος του αεροσκάφους. Έτσι εξηγείται ο χαρακτηριστικός ήχος “διπλής έκρηξης” που ακούγεται.
Το Misora (το τιμητικό όνομα για τον “ουρανό” στα Ιαπωνικά) είναι μια σχεδιαστική σύλληψη για ένα τελείως νέο είδος υπερηχητικών αεροσκαφών, από το Ινστιτούτο Ρευστών Επιστημών του Πανεπιστημίου Tohoku.
Όπως μπορείτε να δείτε, πρόκειται για ένα διπλάνο, έναν τύπο αεροσκάφους που έφυγε από τη μόδα, πίσω στο 1930, καθώς οι δυο πτέρυγες δημιουργούσαν τόνους οπισθέλκουσας, κάνοντας την επίτευξη υψηλών ταχυτήτων γενικά, δύσκολη.
Όμως, αν είσαστε έξυπνοι, μπορείτε να διατάξετε αυτές τις δυο πτέρυγες, έτσι ώστε να ανακλούν τα κύματα πίεσης, η μια πίσω στην άλλη, παίρνοντας τα κύματα που προκαλούνται από τη θετική πίεση και αυτά από την αρνητική πίεση και εξουδετερώνοντάς τα και τα δυο. Χωρίς τα κύματα πίεσης, έχετε υπερηχητικές ταχύτητες αέρα, χωρίς καθόλου “εκρήξεις”.
Όσον αφορά το να φτάσετε σε υπερηχητικές ταχύτητες με διπλές πτέρυγες, μια ομάδα από το ΜΙΤ και το Στάνφορντ, ανακάλυψαν μια σχεδίαση, που χρησιμοποιεί λείες επιφάνειες στο εσωτερικό των πτερύγων, συνδυασμένες με χορδές πτερύγων με εξογκώματα, ώστε να μειωθεί η οπισθέλκουσα τόσο, που θα είναι δυνατό να εξελιχθεί ένα υπερηχητικό διπλάνο, που να μπορεί να ταξιδεύει με ταχύτητα 5 Μαχ, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα το μισό καύσιμο, από ένα συμβατικό υπερηχητικό αεροσκάφος.
Και για να καταλαβαίνουμε τι λέμε, 5 Μαχ είναι σχεδόν 6.400 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή αρκετά γρήγορα, ώστε να καλυφθεί η απόσταση από το Λος Άντζελες στη Νέα Υόρκη ή από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο, σε λιγότερο από μια ώρα. Καθόλου άσχημα!
Πηγή: Dvice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου