Κυριακή, Μαρτίου 31, 2013

το σώβρακο

Γυρνάει ο ήρωας μας 7.00 το πρωί σπίτι του περπατώντας στα νύχια και 
προσπαθώντας να μην κάνει τον παραμικρό θόρυβο, μόνο και μόνο για να βρει τη 
σύζυγο του να τον περιμένει πίσω απο την πόρτα. 
-Που ήσουνα Σουπερμαν; 7 η ώρα το πρωί πήγε! 
-Μα αγάπη μου δεν σου είχα πει ότι είχαμε συνέδριο με εκείνους τους πολύ 
σημαντικούς πελάτες απο την Ιαπωνία; 
-Καλά ρε Σούπερμαν μέχρι τι ώρα είχατε συνέδριο; 8.00;9.00;Είναι 7 η ώρα το 
πρωί! 
-Ε, κουκλίτσα μου δεν θα πηγαίναμε τους πελάτες κάπου για ένα ποτό να 
συζητήσουμε τους όρους της συμφωνίας καλύτερα; 
-Εντάξει Σούπερμαν, τους πήγατε για ποτό μέχρι τις 10.00, άντε 10.30. Μετά 
πού ήσουνα; Είναι 7 η ώρα το πρωί ρε γαμώτο! 
-Ρε αγαπούλα μου , για να γιορτάσουμε την συμφωνία μας πήγαμε σε μια 
ταβέρνα να φάμε. 
-Και μέχρι πότε Σούπερμαν ήσασταν στην ταβέρνα;12.00;1.00; Έχει πάει 7 το 
πρωί πια!! 
-Μα είσαι σοβαρή; Ήρθανε οι άνθρωποι τόσο δρόμο απο την Ιαπωνία και δες θα 
τους πηγαίναμε στα μπουζούκια να γλεντήσουν; 
-Αντε ότι κάτσατε στα μπουζούκια μέχρι τις 3.00,άντε 4.00. Μέχρι τώρα πού 
ήσουν ρε Σούπερμαν; 
-Ε ύστερα απο τόσα ξίδια ,καρδούλα μου, πήγαμε να φάμε ένα πατσά να στρώσει 
το στομαχάκι μας. 
-Έστω ότι ήσασταν στο πατσατζίδικο μέχρι τις 5.00-5.30 Σούπερμαν, έχει πάει 
7.00 το 
πρωί πλέον. 
-Μα, ύστερα ,φως μου, πηγαμε για κουλούρι στην Ομόνοια και με την κίνηση 
μέχρι να φτάσω εδώ πήγε 7.00. 
Πες μου όμως, γιατί με λες Σούπερμαν συνέχεια; 

-Γιατί μόνο ο Σούπερμαν και εσύ φοράτε το σώβρακο έξω απο το παντελόνι ρε 
μαλάκα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... }, 10);