Η φυματίωση εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας παγκοσμίως και η επανάκαμψη της νόσου στις ανεπτυγμένες χώρες είναι ένα σοβαρό θέμα.Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι το 2009 υπήρχαν 9.4 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις φυματίωσης και 4700 θάνατοι την ημέρα. Εκτιμάται ότι 1,7 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από φυματίωση το 2009, με τον μεγαλύτερο αριθμό των θανάτων στην περιοχή της Αφρικής.
Η αύξηση της μετανάστευσης, οι τοπικές εστίες φτώχειας στις δυτικές κοινωνίες, η εμφάνιση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακίλων, η διάδοση του AIDS, είναι παράγοντες που συνέβαλαν στην αναζωπύρωση της νόσου.
Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι ο μεγαλύτερος αριθμός νέων περιστατικών φυματίωσης, το 2008, σημειώθηκε στην περιφέρεια της Νοτιοανατολικής Ασίας (35% των περιπτώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο). Ωστόσο, η πιθανότητα μόλυνσης με τον βάκιλο της φυματίωσης είναι σχεδόν διπλάσια στην υποσαχάρια Αφρική, με σχεδόν 350 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους.
Συνολικά, το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει αυτή τη στιγμή μολυνθεί με το βάκιλο της φυματίωσης. Το 5-10% εξ αυτών (αν ταυτόχρονα δεν είναι μολυσμένοι με τον ιό HIV) θα ασθενήσουν ή θα γίνουν μεταδοτικοί κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Οι άνθρωποι που είναι ταυτόχρονα μολυσμένοι με τον ιό HIV και τον βάκιλο της φυματίωσης είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν φυματίωση.
Η φυματίωση εξακολουθεί να υπάρχει και στην Ελλάδα. Παρόλο που η επίπτωση της νόσου είναι χαμηλή και ο αριθμός των νέων περιπτώσεων μειώνεται, αυτός μεταξύ των μετακινούμενων πληθυσμών έχει αυξηθεί 6 φορές τα τελευταία 15 χρόνια. Με την αυξημένη μετανάστευση κυρίως από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ προς την Ελλάδα σε συνδυασμό με μία υστέρηση στο πρόγραμμα εμβολιασμού, από τα τέλη της δεκαετίας του '80 και μετά παρουσιάστηκε μια ήπια αύξηση των δεικτών της φυματίωσης.
Παράλληλα, η αντοχή στα πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αντιφυματικά φάρμακα εξακολουθεί να είναι υψηλότερη στην Ελλάδα από ότι στις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Σύμφωνα όμως με στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων τα τελευταία χρόνια με τη δραστηριοποίηση της επιστημονικής κοινότητας φαίνεται να επικρατεί πάλι μια τάση μείωσης της νόσου.
Για να επιτευχθεί ο έλεγχος της φυματίωσης στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπογραμμίζει η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν δύο βασικά θέματα:
Η φυματίωση είναι η συχνότερη αιτία θανάτου των ατόμων που πάσχουν από AIDS.
Ο αριθμός των ασθενών με πολυανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση (MDR-TB) αυξάνεται συνεχώς.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ η ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση προκαλείται από μη ολοκληρωμένη θεραπεία , από λάθος θεραπευτικά σχήματα, ή επειδή η προμήθεια φαρμάκων μπορεί να είναι αναξιόπιστη . Μια ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή της ανθεκτικής στα φάρμακα φυματίωσης είναι η πολυανθεκτική φυματίωση (MDR-TB.
"Η εμφάνιση της πολυανθεκτικής φυματίωσης αποτελεί σοβαρή απειλή για τον έλεγχο της φυματίωσης, και επιβεβαιώνει την επείγουσα ανάγκη να ενισχυθεί ο βασικός έλεγχος της φυματίωση" σημειώνει ο ΠΟΥ, ο οποίος έχει θέσει όλα τα συστήματα υγείας παγκοσμίως σε επαγρύπνηση για την αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας.
Η φυματίωση αναπτύσσεται σε δυσχερείς συνθήκες διαβίωσης και προτιμά τους οργανισμούς που είναι ήδη εξασθενημένοι από τις ασθένειες, τις κακουχίες, τις κακές συνθήκες υγιεινής και την ελλιπή διατροφή. Πλήττει κυρίως τις φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και αντίστοιχα τις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις στον ανεπτυγμένο κόσμο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η φυματίωση είναι μια μεταδοτική ασθένεια. Κάθε άτομο με ενεργό νόσο της φυματίωσης εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία θα μολύνει κατά μέσο όρο μεταξύ 10 και 15 άτομα κάθε χρόνο.
Στην υποσαχάρια Αφρική η εξάπλωση της νόσου συνεχίζεται με ρυθμό 10% ετησίως, υποβοηθούμενη από την επιδημία του AIDS που μαστίζει την περιοχή, ενώ παγκοσμίως ο ρυθμός είναι 3%. Περιοχές με σοβαρότερο πρόβλημα φυματίωσης είναι η Αφρική, η Ασία, η Ν. Αμερική, οι Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και τα περισσότερα από τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης.
Η Στρατηγική για την εξάλειψη της φυματίωσης έχει θέσει ως στόχους μέχρι το 2015: να μειωθεί ο επιπολασμός της φυματίωσης και τα ποσοστά θνησιμότητας κατά 50% σε σχέση με το 1990.
Μέχρι το 2050: Να εξαλειφθεί η φυματίωσης ως πρόβλημα δημόσιας υγείας (λιγότερο από 1 κρούσμα ανά εκατομμύριο πληθυσμού).
e-Typos - Ειδήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου