Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν μια μέθοδο που μετατρέπει τα βακτήρια που βρίσκονται στο γλυκό και στο θαλασσινό νερό σε πανίσχυρες και αυτοανατροφοδοτούμενες γεννήτριες παραγωγής ενέργειας. Διαβάστε πόσο απλό είναι.
Τι χρειάζεται; Ένα ποτήρι νερό, μερικά βακτήρια, λίγο αλάτι και μπορείτε να έχετε ηλεκτρικό ρεύμα για να κινήσετε το αυτοκίνητό σας ως την άκρη της Γης
Τι χρειάζεται; Ένα ποτήρι νερό, μερικά βακτήρια, λίγο αλάτι και μπορείτε να έχετε ηλεκτρικό ρεύμα για να κινήσετε το αυτοκίνητό σας ως την άκρη της Γης
Η λύση του ενεργειακού προβλήματος ίσως βρίσκεται στις “μικροβιακές ηλεκτρολυτικές κυψέλες” τους. “Το σύστημα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε υπάρχουν λύματα και θαλασσινό νερό και δεν απαιτεί ηλεκτρικό ρεύμα” δήλωσε ο Μπρους Λόγκαν του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, επικεφαλής της σχετικής έρευνας.
Προς το παρόν βέβαια το κόστος της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι απαγορευτικό για την ευρεία χρήση της, οι επιστήμονες, όμως, αισιοδοξούν ότι στο μέλλον θα ξεπεράσουν αυτόν τον σκόπελο.
Ο ηλεκτρισμός που παράγουν τα βακτήρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει ηλεκτρόλυση του νερού ώστε να παραγάγει υδρογόνο, δηλαδή ενέργεια προς πάσα “ανθρώπινη” χρήση, δεν είναι όμως αρκετός. Ως τώρα έχει “δοκιμαστεί” σε κυψέλες οι οποίες χρειάζονται μια μικρή ενίσχυση με συμβατικό ηλεκτρικό ρεύμα για να έχουν μια σχετικά μικρή παραγωγή, γι’ αυτό και δεν είναι ιδιαίτερα λειτουργικές.
Η ομάδα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια κατόρθωσε να ξεπεράσει αυτόν το εμπόδιο. “Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσθέσουμε λίγο γλυκό νερό, λίγο αλμυρό νερό και μερικές μεμβράνες και έχουμε το απαραίτητο ηλεκτρικό δυναμικό'.
Ο κ. Λόγκαν και οι συνεργάτες του εκμεταλλεύθηκαν τη "γειτνίαση" του γλυκού και του αλμυρού νερού για να προκαλέσουν “αντίστροφη ηλεκτροδιάλυση” (Reverse Electrodialysis – RED), άντλησαν δηλαδή ενέργεια από τις ιοντικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό νερό.
Η χρήση του αλμυρού-γλυκού νερού έλυσε όλα αυτά τα προβλήματα. Οι “βακτηριακές μπαταρίες” του κ. Λόγκαν λειτουργούν με μόλις πέντε ζεύγη μεμβρανών. Στα αρχικά πειράματά τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον λευκόχρυσο ως καταλύτη, τώρα όμως δοκιμάζουν άλλα, φθηνότερα υλικά με αρκετή επιτυχία.
Πηγή: Το Βήμα
Προς το παρόν βέβαια το κόστος της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι απαγορευτικό για την ευρεία χρήση της, οι επιστήμονες, όμως, αισιοδοξούν ότι στο μέλλον θα ξεπεράσουν αυτόν τον σκόπελο.
Ο ηλεκτρισμός που παράγουν τα βακτήρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει ηλεκτρόλυση του νερού ώστε να παραγάγει υδρογόνο, δηλαδή ενέργεια προς πάσα “ανθρώπινη” χρήση, δεν είναι όμως αρκετός. Ως τώρα έχει “δοκιμαστεί” σε κυψέλες οι οποίες χρειάζονται μια μικρή ενίσχυση με συμβατικό ηλεκτρικό ρεύμα για να έχουν μια σχετικά μικρή παραγωγή, γι’ αυτό και δεν είναι ιδιαίτερα λειτουργικές.
Η ομάδα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια κατόρθωσε να ξεπεράσει αυτόν το εμπόδιο. “Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσθέσουμε λίγο γλυκό νερό, λίγο αλμυρό νερό και μερικές μεμβράνες και έχουμε το απαραίτητο ηλεκτρικό δυναμικό'.
Ο κ. Λόγκαν και οι συνεργάτες του εκμεταλλεύθηκαν τη "γειτνίαση" του γλυκού και του αλμυρού νερού για να προκαλέσουν “αντίστροφη ηλεκτροδιάλυση” (Reverse Electrodialysis – RED), άντλησαν δηλαδή ενέργεια από τις ιοντικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό νερό.
Η χρήση του αλμυρού-γλυκού νερού έλυσε όλα αυτά τα προβλήματα. Οι “βακτηριακές μπαταρίες” του κ. Λόγκαν λειτουργούν με μόλις πέντε ζεύγη μεμβρανών. Στα αρχικά πειράματά τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον λευκόχρυσο ως καταλύτη, τώρα όμως δοκιμάζουν άλλα, φθηνότερα υλικά με αρκετή επιτυχία.
Πηγή: Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου