Έρχεται το τέλος των περιπτέρων στην Ελλάδα;

Το WE κάνει μια σύντομη αναδρομή στα 118 χρόνια ιστορίας του ελληνικού περιπτέρου, από το 1897 έως σήμερα. Τι οδήγησε στα 6000 ‘λουκέτα’, γιατί κάποιοι κάνουν λόγο για το τέλος των περιπτέρων και πώς προδιαγράφεται τελικά το μέλλον αυτής της ελληνικής εμπορικής πατέντας.

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν εβδομάδα αναταραχής για τον ήδη ταραγμένο κόσμο του ελληνικού περιπτέρου. Πληροφορίες περί κατάργησης αδειών και περαιτέρω αύξησης της φορολογίας καπνικών ως ισοδύναμα μέτρα του τρίτου μνημονίου προκάλεσαν ιδιαίτερη ανησυχία σε επαγγελματίες και εκπροσώπους του κλάδου, ενός κλάδου που έχει συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Περίπου 6000 περίπτερα έκλεισαν εν μέσω οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το Συνδικάτο Επαγγελματιών Περιπτερούχων Καπνοπωλών και Ψιλικών Ειδών Νομού Αττικής, από τα 18.500 περίπτερα που υπήρχαν στη χώρα μας το 2010, φτάσαμε στα 12.500 το 2015. Η οικονομική κρίση, η αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα καθώς και μια σειρά από αλλαγές στο νομικό πλαίσιο έφεραν τα πάνω κάτω γι’ αυτή την ελληνική εμπορική πατέντα με την πλούσια ιστορία.
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Στην Αθήνα το πρώτο περίπτερο κατασκευάστηκε στην οδό Πανεπιστημίου το φθινόπωρο του 1911 όμως τα περίπτερα είχαν κάνει ήδη την εμφάνισή τους σε αστικά κέντρα της περιφέρειας μετά την ήττα της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897 με την Τουρκία. Λίγα χρόνια μετά, απέκτησαν χαρακτήρα ευεργετήματος, το οποίο παραχωρήθηκε  σε αναπήρους και θύματα πολέμου κατ’ αποκλειστικότητα. Ειδικότερα, το Σεπτέμβρη του 1922, το Υπουργείο Περιθάλψεως κατέθεσε νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο οι νόμοι 254 και 1960, οι οποίοι αναφέρονται στα ήδη ανεγερθέντα περίπτερα, αλλά και σε αυτά που πρόκειται να αναγερθούν στο μέλλον, θα παραχωρούνται προς αποκλειστική χρήση στην «Πανελλήνιον Ένωσιν Τραυματιών Πολέμου 1912-1921».

«Ήταν ένα εργαλείο δωρεάν κοινωνικής πολιτικής» λέει στο WE του News247 ο Πέτρος Σαμαράς, νομικός σύμβουλος της Ομοσπονδίας Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Βορείου Ελλάδος» και προσθέτει. «Θεωρώ ότι ήταν μια σπουδαία εφεύρεση του ελληνικού κράτους από την άποψη ότι κάνει δωρεάν κοινωνική πολιτική σε κατηγορίες που ούτε συντάξεις δεν μπορούσε να δώσει και παράλληλα είναι και ένα πολύ καλό εισπρακτικό εργαλείο μέσω των φόρων».
Τα πρώτα περίπτερα ήταν επί της ουσίας μικρά καπνοπωλεία. Τα προϊόντα που πωλούσαν πλήθαιναν σιγά-σιγά για να φτάσουν να συμπεριλάβουν τις εφημερίδες αλλά και το πρώτο φιλολογικό περιοδικό, «Ίρις». Μετά το 1940, στην πραμάτεια τους προστέθηκαν και τα ζαχαρώδη, οι τσίχλες, τα αναψυκτικά. Κάπως έτσι άλλαξε και η όψη τους, έγιναν όλα ομοιόμορφα, ομοιόχρωμα και με ίδιες διαστάσεις για όλη την Ελλάδα (1.30 x 1.50) με ρολά και ψυγείο για τα αναψυκτικά. Ωστόσο, τα τσιγάρα ήταν το βασικό προϊόν που στήριξε το περίπτερο επί δεκαετίες, καθώς είχε αποκλειστικό δικαίωμα πώλησης καπνοβιομηχανικών προϊόντων, γεγονός που λειτούργησε στην αρχή ως φοροεισπρακτικός μηχανισμός για να εξασφαλίζει το κράτος έσοδα από την πώληση του καπνού.

http://www.alexiptoto.com