Ναι, τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από την αρχαιότητα, αλλά και από τους Ολυμπιακούς του 1912 στη Στοκχόλμη, όπου για τελευταία φορά το μετάλλιο του πρώτου αθλητή ήταν στην κυριολεξία χρυσό. Μπερδευτήκατε; Εξηγούμαι.
Το βάρος τους σε… ασήμι
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Economist, τα μετάλλια που θα κρεμάσουν φέτος οι αθλητές στον λαιμό τους θα είναι μεγαλύτερα και πιο βαριά από ποτέ. Το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου ζυγίζει 400 γραμμάρια (σχεδόν το διπλάσιο από όσο ζύγιζε στους προηγούμενους πέντε Ολυμπιακούς) και θα είναι δεκαεπτά φορές πιο βαρύ από εκείνο που δόθηκε στην Στοκχόλμη το 1912. Χρυσό είπαμε; Γράψτε λάθος.
Το «χρυσό» μετάλλιο είναι στην πραγματικότητα… ασημένιο κατά 92.5%, χάλκινο κατά 6.16% και έχει μόνο μια επίστρωση χρυσού της τάξης του 1.34%. Απογοητευτήκατε; Το κόστος κατασκευής του κυμαίνεται στα 700 δολάρια (περίπου 566€) και είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς την ελάχιστη περιεκτικότητά του σε χρυσό. Το ασημένιο μετάλλιο είναι όντως… ασημένιο (93% ασήμι – 7% χαλκός) και κοστίζει 355 δολάρια (περίπου 287€), ενώ η τιμή του χάλκινου ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των… πέντε δολαρίων. Αξίζει να σημειωθεί, πως η αξία του χρυσού μεταλλίου το 1912 ανερχόταν στα 1250 δολάρια με τις σημερινές τιμές του χρυσού.
Οι παραπάνω αναλογίες δεν είναι τυχαίες. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει θεσπίσει συγκεκριμένους κανόνες για την κατασκευή των μεταλλίων, οι οποίοι δεν αφήνουν την πόλη που φιλοξενεί τους Αγώνες να παρεκκλίνει από το πρότυπο. Έτσι, το χρυσό μετάλλιο θα πρέπει περιέχει πάντα περισσότερο από 92.5% ασήμι και να «κουβαλάει» τουλάχιστον έξι γραμμάρια χρυσού.
Πωλείται χρυσό μετάλλιο, ελαφρώς μεταχειρισμένο, τιμή συζητήσιμη
Μάθαμε λοιπόν το κόστος κατασκευής του. Σε ποια τιμή πωλούνται όμως τα χρυσά μετάλλια στις δημοπρασίες; Προφανώς σε πολύ υψηλότερη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του κολυμβητή Anthony Ervin, ο οποίος το 2004 έβγαλε σε δημοπρασία στο Ebay το χρυσό του μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς του Σύδνεϋ και κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε λίγο ούτε πολύ 17.000 δολάρια, τα οποία και διέθεσε στα θύματα του τσουνάμι. Η υψηλότερη τιμή πώλησης ενός χρυσού μεταλλίου; Αδιαμφισβήτητα τα 310.700 δολάρια για το χρυσό του θρύλου του ice hockey Mark Wells, το οποίο πωλήθηκε σε δημοπρασία το 2010. Αν πάντως ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε κάποιο από τα χρυσά μετάλλια των Ολυμπιακών (γιατί όχι άλλωστε;), η τιμή τους κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 10.000 δολάρια έκαστο.
Γκρεμίστε τα τείχη
Κάθε αθλητής που κερδίζει ένα μετάλλιο, πέρα από τη δόξα, τη τιμή, τη χαρά της συμμετοχής, το ευ αγωνίζεσθαι και όλα αυτά τα ωραία παίρνει και ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό από την χώρα του. Η πρώτη χώρα στη λίστα με τους πιο καλοπληρωμένους πρωταθλητές είναι το Ουζμπεκιστάν. Για ένα χρυσό μετάλλιο η χώρα προσφέρει 811.000 ευρώ στον αθλητή. Ακολουθούν η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν με ποσά 700.000 ευρώ και 640.000 ευρώ αντίστοιχα.
Αντίθετα με το τι θα περίμενε κανείς, οι αναπτυγμένες χώρες δίνουν πολύ λιγότερα. Η Κίνα, που φτάνει πρώτη σε απόκτηση μεταλλίων αυτή τη στιγμή, πληρώνει 42.400 ευρώ για το καθένα, ανεξαρτήτως «χρώματος». Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσφέρουν στους χρυσούς αθλητές τους 19.000 ευρώ, ενώ η Ιταλία είναι η πιο γενναιόδωρη ευρωπαϊκή χώρα αφού προσφέρει 140.000 ευρώ για τα χρυσά μετάλλια και 75.000 για τα αργυρά.
Από τη πλευρά της, η διοργανώτρια χώρα είναι η πιο τσιγκούνα. Ούτε λίρα δεν θα πάρουν οι αθλητές που θα ανέβουν στο βάθρο, αλλά θα έχουν την τιμή να κοσμούν τα… γραμματόσημα που θα τυπωθούν με αυτούς εφόσον κερδίσουν το χρυσό μετάλλιο. Η υπόλοιπη Ευρώπη, όπως η περίπτωση της Γαλλίας προσφέρει λογικά ποσά, με άλλα λόγια, δίνει 50.000 ευρώ για το χρυσό, 20.000 για το αργυρό και 13.000 για το χάλκινο μετάλλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου